شستن مرغ خام سال ها به عنوان يک عادت به ظاهر بهداشتي در آشپزخانه هاي خانگي رواج داشته است. با اين حال، يافته هاي علمي جديد نشان مي دهد که اين اقدام نه تنها کمکي به افزايش ايمني غذايي نمي کند، بلکه احتمال آلودگي محيطي را به طور قابل توجه افزايش مي دهد. دستگاه هاي بازرسي و بسته بندي مواد پروتئيني پيش از عرضه، فرآيند پاک سازي لازم را انجام مي دهند و شست و شوي مجدد در خانه ضرورتي ندارد.
چرا شستن مرغ خام خطرناک است؟
شستن مرغ خام باعث پاشيده شدن قطرات آب آلوده به باکتري ها به اطراف مي شود؛ پديده اي که در علم ايمني مواد غذايي با عنوان پراکندگي ميکروبي شناخته مي شود. اين پراکندگي مي تواند روي سطوح، لباس، ظرف ها، تخته هاي آشپزي و حتي مواد غذايي آماده مصرف منتقل شود و زمينه ساز بروز بيماري هاي گوارشي گردد.
براساس پژوهش هاي انجام شده در مراکز معتبر ايمني غذا، شستن مرغ هيچ گونه تاثير قابل توجه در کاهش باکتري هاي سطح گوشت ندارد. اين باکتري ها در عمق بافت وجود دارند و تنها با پخت کامل از بين مي روند. بنابراين شست و شوي مرغ علاوه بر بي فايده بودن، زمينه آلودگي ثانويه را نيز فراهم مي سازد.
شواهد علمي در مورد زيان هاي شستن مرغ
پژوهشگران در سال هاي اخير با انجام مطالعات کنترل شده، اثرات شستن مرغ را از نظر ميزان آلودگي بررسي کرده اند. نتايج نشان مي دهد که درصد بالايي از افراد پس از شستن مرغ، به صورت ناخواسته باعث انتقال باکتري ها به محيط آشپزخانه مي شوند. اين موضوع حتي در شرايطي رخ مي دهد که افراد تصور مي کنند سينک و سطوح آشپزي را تميز کرده اند.
نمونه هاي آزمايشي در اين مطالعات مشخص کرده است که بخش قابل توجهي از باکتري ها پس از شست و شو در ديواره هاي سينک، شير آب، سطح ظرف ها و لباس افراد باقي مي ماند. از آن جا که باکتري هايي مانند سالمونلا و اي کولاي توانايي بقا بر روي سطوح مرطوب را دارند، احتمال انتقال آن ها به مواد غذايي ديگر افزايش مي يابد. اين موضوع توجيه علمي روشني دارد: حرکات پر فشار آب هنگام شست و شو باعث پرتاب ميکرو قطرات مي شود و اين قطرات مي توانند تا فاصله قابل توجه پخش شوند.
آمار هاي نگران کننده درباره آلودگي مرغ و بيماري هاي غذايي
پژوهش هاي سازمان هاي معتبر سلامت غذا نشان داده اند که مرغ خام از اصلي ترين منابع آلودگي هاي ميکروبي است. براساس گزارش هاي رسمي، تعداد زيادي از بسته هاي مرغ عرضه شده در فروشگاه ها حامل ميزان قابل توجه باکتري هاي بيماري زا هستند. اين آلودگي الزاماً نشانه فساد نيست، اما به اين معناست که بايد نکات ايمني در آماده سازي آن به دقت رعايت شود.
در کشور هاي مختلف، نرخ ابتلا به بيماري هاي ناشي از مواد غذايي همچنان بالاست و بخش قابل توجهي از اين موارد به مرغ خام و رفتار هاي نادرست در آشپزخانه باز مي گردد. مهم تر اين که شستن مرغ به خودي خود باعث بروز بيماري نمي شود، اما احتمال تماس دست ها، تخته آشپزي يا سبزيجات با قطرات آلوده را افزايش مي دهد و اين همان نقطه شروع بسياري از مسموميت هاي غذايي است.
توصيه هايی براي کاهش خطر آلودگي
کارشناسان ايمني غذا بر اين باورند که رعايت چند نکته ساده مي تواند نقش تعيين کننده اي در جلوگيري از آلودگي ايفا کند. شستن مرغ بايد به طور کامل کنار گذاشته شود، زيرا باکتري هاي موجود در گوشت تنها با پخت مناسب از بين مي روند. استفاده از تخته هاي مجزا براي گوشت خام، شستن کامل دست ها پس از تماس با مواد پروتئيني، و در نهايت استفاده از دماسنج غذا براي اطمينان از رسيدن حرارت به حد لازم، از اصول اساسي ايمني غذا محسوب مي شوند.
مرغ خام بايد تا زمان پخت از ديگر مواد غذايي جدا نگه داشته شود و پس از آماده سازي، تمام سطوح آشپزخانه با صابون و آب داغ تميز گردد. اين اقدامات ساده به طور چشمگيري ميزان آلودگي محيطي را کاهش مي دهد و از انتقال باکتري هاي خطرناک جلوگيري مي کند. اين توصيه ها محدود به مرغ نيست و براي بوقلمون و ديگر انواع گوشت پرندگان نيز ضرورت دارد.
نتيجه گيري
يافته هاي علمي و شواهد ميداني نشان مي دهد که شستن مرغ خام اقدامي اشتباه و پر خطر است. باور هاي سنتي درباره تميز تر شدن مرغ با شست و شو، با معلومات امروز درباره ايمني غذا همخوان نيست. بهترين و موثر ترين راه براي از بين بردن باکتري هاي موجود در گوشت، پخت کامل و رسيدن مرغ به دماي داخلي استاندارد است. با کنار گذاشتن اين عادت نادرست و رعايت اصول ساده بهداشت مواد غذايي، مي توان از بروز بسياري از بيماري هاي ناشي از آلودگي غذا جلوگيري کرد و محيطي ايمن تر در آشپزخانه ايجاد نمود.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟
ارسال دیدگاه