ورزش منظم همواره به عنوان یکی از راه‌های مؤثر برای بهبود سلامت و افزایش طول عمر معرفی شده است. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که انجام فعالیت بدنی منظم میتواند نقش چشمگیری در کاهش خطر بیماری‌های مزمن و افزایش طول عمر داشته باشد. با این حال، پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند که ورزش بیش از حد توصیه‌شده ممکن است به اندازه‌ای که قبلاً تصور می‌شد، تأثیر مثبتی بر طول عمر نداشته باشد. این موضوع باعث شده است تا بسیاری از کارشناسان به بررسی دقیق‌تری از رابطه بین فعالیت بدنی و طول عمر بپردازند.
در این مقاله، بررسی‌های جدید در مورد اثرات ورزش بر طول عمر، به ویژه مطالعه‌ای که بر روی دوقلوها انجام شده، مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهند که ممکن است سطوح بالای فعالیت بدنی به اندازه آنچه پیش‌تر تصور می‌شد، تأثیرگذار نباشند. در این راستا، به بررسی جوانب مختلف این موضوع پرداخته و اهمیت ورزش برای سلامت کلی و کیفیت زندگی را مورد توجه قرار می‌دهیم.
اهمیت ورزش در سلامت و طول عمر
در سال‌های اخیر، مطالعات علمی زیادی به بررسی اثرات ورزش بر طول عمر پرداخته‌اند. تحقیقات پیشین نشان داده‌اند که فعالیت بدنی منظم، به ویژه در کنار سایر انتخاب‌های سبک زندگی سالم مانند تغذیه مناسب و عدم سیگار کشیدن، میتواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن و افزایش طول عمر کمک کند. ورزش نه تنها موجب بهبود سلامت قلب و عروق، بلکه برای تقویت سیستم ایمنی و کاهش التهاب‌های مزمن نیز مفید است. به همین دلیل، سازمان‌های بهداشت جهانی و متخصصان سلامت همواره بر انجام فعالیت بدنی منظم تأکید دارند.
با این حال، به نظر می‌رسد که اثرات ورزش بر طول عمر پیچیده‌تر از آنچه که قبلاً تصور می‌شد، باشد. مطالعه جدیدی که در این مقاله بررسی می‌شود، نشان داده است که ورزش بیش از حد ممکن است تأثیر قابل توجهی بر طول عمر نداشته باشد. بنابراین، درک دقیق‌تر از رابطه بین فعالیت بدنی و طول عمر ضروری است.
نتایج مطالعه جدید: ورزش بیش از حد ممکن است تاثیری نداشته باشد
پدر یکی از جدیدترین مطالعات انجام‌شده در پروژه تحقیقاتی GenActive، محققان به بررسی تأثیر سطوح مختلف فعالیت بدنی بر طول عمر پرداخته‌اند. این مطالعه که در مجله European Journal of Epidemiology منتشر شده، نشان داده است که فعالیت بدنی بیش از میزان توصیه‌شده ممکن است تأثیر آنچنانی بر افزایش طول عمر نداشته باشد.
الدینا سیلانپا، استاد دانشگاه یوواسکیلا در فنلاند و یکی از محققان این پروژه، در این زمینه اظهار داشت که بسیاری از مطالعات قبلی بر روی حیوانات و دوقلوها نشان داده‌اند که ارتباط بین فعالیت بدنی و طول عمر به سادگی آنطور که تصور می‌شده، نیست. سیلانپا و تیم تحقیقاتی او با استفاده از روش‌های نوآورانه، سعی در شناسایی تأثیرات پیچیده‌تر فعالیت بدنی بر روی سلامت و طول عمر داشته‌اند.
در این مطالعه، محققان داده‌های سلامت حدود ۲۳,۰۰۰ دوقلو که در فنلاند زندگی می‌کنند و پیش از سال ۱۹۵۸ متولد شده‌اند را تجزیه و تحلیل کردند. این داده‌ها شامل اطلاعات مربوط به سطح فعالیت بدنی افراد در سال‌های مختلف (۱۹۷۵، ۱۹۸۱، ۱۹۹۰) بود و سپس نرخ مرگ‌ومیر شرکت‌کنندگان تا پایان سال ۲۰۲۰ پیگیری شد.
استفاده از داده های دوقلوها برای بررسی نتایج
در این مطالعه، از دوقلوها برای مقایسه نتایج استفاده شد. محققان دریافتند که سطح فعالیت بدنی افراد در سال‌های مختلف، ارتباط چندانی با کاهش خطر مرگ‌ومیر نداشت. شرکت‌کنندگان به چهار گروه تقسیم شدند: غیرفعال، فعال متوسط، فعال و بسیار فعال. نتایج نشان داد که گروه‌های غیرفعال و فعال متوسط بیشترین کاهش خطر مرگ‌ومیر را داشتند، در حالی که ورزش‌های شدیدتر تأثیر قابل توجهی بر کاهش این خطر نداشتند.
این یافته‌ها بر اهمیت رعایت توصیه‌های سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای انجام ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط یا ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت شدید در هفته تأکید می‌کند. به گفته سیلانپا، فعالیت بدنی در سطوح متوسط ممکن است بهترین تأثیر را در کاهش خطر مرگ‌ومیر و افزایش طول عمر داشته باشد و ورزش‌های شدیدتر هیچ مزایای اضافی ارائه نخواهند داد.
نقش ورزش در بهبود سلامت کلی
چنگ-هان چن، پزشک متخصص و کارشناس پزشکی در مرکز پزشکی MemorialCare Saddleback در کالیفرنیا، نیز به این نکته اشاره کرده است که ورزش به‌طور مستقیم باعث افزایش طول عمر نمی‌شود، اما از آنجا که ورزش بهبود سلامت جسمانی و روانی را به همراه دارد، باید به عنوان یکی از عوامل مهم در بهبود کیفیت زندگی در نظر گرفته شود. ورزش میتواند به کاهش خطر بسیاری از بیماری‌های مزمن، تقویت عضلات، بهبود سلامت قلب و کمک به کاهش اضطراب و افسردگی کمک کند.
چن می‌گوید: “ورزش تنها به دلیل تأثیرات طول عمری آن توصیه نمی‌شود، بلکه برای بهبود سلامت کلی بدن و جلوگیری از بیماری‌های مختلف نیز اهمیت دارد.”
چرا باید همچنان ورزش کنیم؟
ممکن است پس از مطالعه این یافته‌ها، برخی از افراد این سؤال را مطرح کنند که اگر ورزش باعث افزایش طول عمر نمی‌شود، چرا باید به آن ادامه دهند؟ دکتر تریسی زاسلو، متخصص پزشکی ورزشی، پاسخ می‌دهد که مهم‌ترین عامل در اینجا کیفیت زندگی است. ورزش میتواند با کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن، تقویت سیستم ایمنی و حفظ سلامت روان، کیفیت زندگی افراد را در طول سال‌ها بهبود بخشد. علاوه بر این، ورزش میتواند به حفظ قدرت عضلات و مفاصل کمک کرده و فرایند پیری را به تأخیر بیاندازد.
زاسلو ادامه می‌دهد: “با افزایش سن، میزان عضلات به طور طبیعی کاهش می‌یابد، اما ورزش میتواند این کاهش را جبران کرده و به حفظ قدرت جسمانی کمک کند. بنابراین، حتی اگر ورزش به طور مستقیم طول عمر را افزایش ندهد، تاثیرات مثبتی بر کیفیت زندگی دارد که قابل چشم‌پوشی نیست.”
نتیجه گیری
نتایج جدیدترین تحقیقات نشان می‌دهند که ارتباط بین ورزش و طول عمر ممکن است پیچیده‌تر از آنچه که پیش‌تر تصور می‌شد، باشد. به نظر می‌رسد که سطوح متوسط فعالیت بدنی، نه ورزش‌های شدید، بیشترین تأثیر را بر کاهش خطر مرگ‌ومیر دارند. با این حال، ورزش همچنان به عنوان یک عامل حیاتی در بهبود سلامت جسمی و روانی، حفظ قدرت عضلات و کاهش خطر بیماری‌های مزمن باید در دستور کار قرار گیرد. بنابراین، بهتر است به جای تمرکز بر روی افزایش طول عمر، به بهبود کیفیت زندگی از طریق فعالیت بدنی توجه بیشتری داشته باشیم.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟
ارسال دیدگاه